Tot nu heb ik geschreven over een andere manier om naar de wereld te kijken, namelijk dat de aarde een virtuele realiteit is, een leeromgeving voor individuele bewustzijnseenheden. Steeds meer wetenschappers beginnen in te zien dat het bewustzijnsveld, het quantumveld, het nulpunt veld of hoe het ook genoemd wordt, de basis is van onze realiteit. In Jip en Janneke taal; De materiële wereld die wij denken te kennen, is niet wat het lijkt. De aarde, het universum is een virtual-reality-game om ons bewustzijn te ontwikkelen, zeg maar onze ziel. Een heel andere manier van kijken dan dat we per ongeluk zijn ontstaan in het grote universum. We zijn hier op aarde om steeds betere keuzes te maken en we kunnen leren van de gevolgen van onze gedane keuzes. Betere keuzes maken voor jou en jouw omgeving leidt logischerwijs tot meer compassie.
Vorige week (“Een andere staat van bewustzijn”) stelde ik ook een experiment voor. De plek waar je naar toe gaat, is het bewustzijnsveld. Als je het experiment gedaan hebt, ben ik uitermate benieuwd wat de ervaring is geweest. Ik hoor dat heel graag. Als je wilt, laat dan een reactie achter.
In deze post ga ik het hebben over de avatar, over ons dus eigenlijk, de mens. Als je de metafoor van een video game, een role-playing-game (RPG) erbij haalt, dan kun je als speler van de virtuele realiteit (VR) je eigen avatar aanmaken. Je kunt er voor kiezen een elf, een tovenaar of zelfs een draak te zijn. Als je gekozen hebt voor de draak, dan zie je een draak op jouw scherm verschijnen, en de andere spelers van het spel zien alleen maar de draak, jouw avatar. De andere spelers zien niet jou als mens. In het leven op aarde, ben jij als mens, de avatar in deze realiteit, door alle andere spelers te zien. Jouw ziel, hoger zelf, jouw bewustzijnseenheid, oftewel de deelnemer aan realiteit aarde, is niet te zien.
De avatar
De mens, het lichaam van de mens is de avatar voor ons bewustzijn, het individuele bewustzijnseenheid, die een levenservaring heeft op aarde. Dat is het logische beeld wat in “My Big TOE” van Thomas Campbell en in mijn boek IVDAVRA geschetst wordt. Dit betekent dat wij niet ons lichaam zijn maar dat ons lijf het vehikel is waarmee we deze leeromgeving betreden. kortom, we zijn spirituele wezens (de deelnemer) die een mens (avatar) ervaring hebben.
Onderdeel van de simulatie, de leeromgeving
De avatar, het lichaam, is dus een onderdeel van de virtuele realiteit aarde. Het lichaam voldoet, net als alles in de virtuele realiteit, aan alle regels, uniek voor deze realiteit. We kunnen er voor kiezen goed voor het lichaam te zorgen om optimaal deze leeromgeving te ervaren. Je bent dus niet jouw lichaam, maar het is wel jouw enige manier om het leven te ervaren. Jij bent bewustzijn.
Meegeleverde software
Als een mens ontstaat op aarde, oftewel als een baby geboren wordt, dan in de allermeeste gevallen (ik kan niet zeggen altijd) heeft het lichaam al alles meegekregen om te kunnen functioneren. Het hart klopt, het ademt, het heeft gelaatsuitdrukkingen, het maakt geluid, het weet snel hoe moedermelk te drinken en laat ik het over een werkend darmsysteem maar niet hebben. Dat is niet geleerd, dat is meegeleverd in het lichaam.
Ook het feit dat een kind de eerste ongeveer 7 jaar alles kopieert van de mensen in de buurt om zo snel als mogelijk te leren hoe het met die omgeving moet omgaan en alles probeert te begrijpen zit standaard in het kind.
De niet te stuiten nieuwsgierigheid van een kind om alles vast te pakken, in de mond te stoppen, alle onbekende ruimtes te betreden en ontdekken, geobsedeerd te zijn, de drang om ook te praten, maakt alle moeders af en toe stapelgek. Niets lijkt veilig als een kind in de buurt op ontdekkingstocht is.
Andere opvallende dingen die elk mens heeft zijn een immuunsysteem, de fight-flight-or-freeze response (de vecht-vlucht-of-verstijfreactie), het automatisme om geen pijn te willen ervaren, bibberen als het koud is en ga zo maar door. Allemaal mechanismen om het lichaam in stand en levend te houden.
“The best and most efficient pharmacy is within your own system.”
Robert C. Peale
Het vehikel om te ervaren
Dan is er een nieuw mens op aarde, met een bewustzijn, die hier ook met de “oorzaak en gevolg” eigenschappen van deze wereld een leven aangaat. Naast het omgaan met de wereld, wat een kind als eerste leert, en dan bedoel ik heet, scherp, pijn, gevaarlijk en ga zo maar door, zal het door interactie met andere mensen zich verder ontwikkelen. Dat stukje in de laatste zin “door interactie met andere mensen” is volgens mij heel belangrijk. De ouders mogen het kind zo goed mogelijk leren om te gaan met andere mensen, want dat is waar we hier voor zijn, door interactie met andere mensen ons verder ontwikkelen.
Oorzaak en gevolg
Een eigenschap van bewustzijn is keuzevrijheid. Waarom is dat zo belangrijk? Omdat als je niets zou kunnen kiezen dan kun je eigenlijk ook niets leren. Hoe kun je dan leren van keuzevrijheid? Nou, door de “oorzaak en gevolg” eigenschap van de realiteit. Als je een keuze maakt en het heeft tot gevolg iets wat je niet wilt, dan is het zaak om een andere keuze uit te proberen. Je stuurt jezelf bij door de gevolgen in acht te nemen. Dat is hoe je door interactie met de realiteit kunt leren. Dit kan zijn het zo hoog mogelijk willen opstapelen van blokken, het kunnen kleuren binnen de lijntjes en de interactie met andere mensen, allemaal interactie in de realiteit.
“Insanity is doing the same thing, over and over again, but expecting different results.”
Narcotics Anonymous
Waarschijnlijkheid
Het lichaam, de avatar, is ook onderhevig aan hoe de realiteit werkt. Deze realiteit werkt met een soort willekeur. Wordt je ziek, val je van je fiets, struikel je, stoot je je hoofd. Vroeger kende ik een familie met twee kinderen, twee meisjes. Wat heel opvallend was en dat wist iedereen in de omgeving, was dat één van deze kinderen zeer vaak ongelukkig viel en haar hoofd ergens tegenaan stootte, terwijl de ander werkelijk nooit zoiets had, ook al viel ze net zo vaak.
Die waarschijnlijkheid is geen zekerheid maar “de kans op”. Deze waarschijnlijkheid is ook een belangrijk onderdeel van de theorie-van-alles, de “My Big TOE” van Thomas Campbell.
Wat heb je daar aan als mens? Nou! Het mooie daarvan is dat je die waarschijnlijkheid kunt veranderen! En dat kun je doen met intentie.
Experiment
Dit experiment betreft genezen op afstand. Wat je kunt gaan doen is om met intentie de kans op genezing van iemand te vergroten. Je verandert de waarschijnlijkheid van wat er in de toekomst gaat gebeuren.
De stappen van het experiment.
Ken je iemand die in een moeilijk periode in het leven zit, iemand die wellicht ziek is of bang is wellicht ziek te zijn? Onthoud deze personen om in dit experiment een grotere kans op betere tijden aan te bieden.
Start met de meditatie en kom weer terecht op de plek waar je je niet meer gewaar bent van je lijf, van de ruimte waar je bent, van de geluiden die er zijn, de geuren die er zijn, zelfs dat je niet meer realiseert dat je op de grond of op een stoel zit, “point consciousness”. Stel jezelf voor dat je die specifieke persoon in het licht zet. Dat doe je met intentie. Dat licht biedt genezing, kracht, wijsheid. Dat is de informatie die je dat licht meegeeft. Laat het licht feller worden, steeds feller, totdat er geen licht meer bij kan. Laat dit felle licht die persoon helemaal vullen en stop als je voelt dat het genoeg is. Dit kun je doen voor alle personen die je hebt onthouden.
Een extra bij dit experiment; Als je dit samen met een paar andere mensen doet, dan blijkt het effect werkelijk groter te zijn.
Heel veel plezier gewenst met het experiment!
Sneak preview
De volgende keer ga ik het hebben over vrije wil en de invloed die je hebt op jouw eigen toekomst.
Wijsheid en Liefde gewenst aan een ieder.
Marc Sijm, auteur van IVDAVRA