Het vorige bericht “De rol van ouder” staat vol met vragen over ouderschap. Niet omdat ik geen antwoorden zou hebben, want die heb ik wel voor mijzelf, maar omdat het ouderschap helemaal alleen maar kan worden ingevuld door de ouders zelf. Iedereen zal er wat van vinden hoe het door jou wordt aangepakt en dat is eigenlijk helemaal niet interessant.
Mijn grootste zorg om het zo te zeggen is alleen maar dat er helemaal geen aandacht wordt besteed aan het opvoeden van kinderen tijdens het onderwijs dat we allemaal verplicht volgen. Er is zoveel bekend over de resultaten van de verschillende manieren van opvoeden, er is zoveel bekend over de de positieve en negatieve effecten op kinderen, dat het logisch zou zijn om dat alle kinderen bij te brengen alvorens zij het ouderschap aangaan. Maar nee, de enige manier om deze informatie te verkrijgen is om bijna alternatief te noemen boeken te gaan lezen en bestuderen en daarnaast specifiek een ander soort onderwijs te kiezen. Dat laatste wordt dan ook nog eens moeilijk gemaakt omdat je het dan geheel zelf mag betalen. De overheid die voor ons zorgt geeft duidelijk aan wat jij zou moeten kiezen, lijkt wel.
Een kanttekening betreffende het onderwijs; het is veranderd van recht op onderwijs naar leerplicht. Hmm, interessant. Alle kinderen lijken zoveel mogelijk door het onderwijsstelsel te moeten worden geduwd, geperst, gekneed en gevormd. Dit is wat onze overheid lijkt af te dwingen. De kreet eenheidsworst komt bij mij boven. Is dat wat wij als ouders voor onze kinderen willen?
Vrijheid
Een van de belangrijkste kreten in het Westen! Wij mogen blij zijn dat we in het Westen wonen en niet in landen waar er geen vrijheid bestaat. Wat hebben wij het goed. Wat zijn die andere landen minder goed (om geen ‘slecht’ te hoeven schrijven).
Verantwoordelijkheid
Dit lijkt iets te zijn als ‘moeten’. De zin: “Je moet je verantwoordelijkheid nemen!” is de eerste die bij mij boven komt. Maar is dat ook zo? Kan iemand anders jou verantwoordelijkheid geven, zeker als je het niet wilt? Of is dat dwang en dus een vrijheid ontnemende actie? En als je jouw opgelegde verantwoordelijkheid niet hebt opgepakt, of dat het verwachtte resultaat niet de uitkomst is, heb je het dan fout gedaan en mag je dan gestraft worden, door diegene die jou die verantwoordelijkheid heeft opgedrongen?
Mening
“Laat je niet afleiden door andermans meningen en wilde ideeën. Het is goed om je strategie door een collega te laten beoordelen, maar uiteindelijk ben jij degene die beslist.“
Tony Rea
Ergens iets van vinden als; zij zijn dom, zij is mooi, jij bent slim, hij is gestoord, en hier kan ik er nog 100 bij verzinnen, is zogezegd een mening. Het zou beter zijn als iemand dit uitdrukt als; ik vind hun dom, ik vind haar mooi, ik vind jou slim, ik vind hem gestoord. Maar dat is niet de manier waarop wij communiceren. Het is makkelijker te zeggen dat de ander iets is, dan dat we aangeven wat onze mening over iemand is. Ik hoop dat je het verschil in die beide manieren ziet en/of voelt. Een mening heeft altijd een waardeoordeel in zich. De eerste manier van communiceren, dan beschuldig je iemand van het hebben van jouw waardeoordeel, en de tweede manier van communiceren geef je alleen maar aan dat jijzelf een waarde oordeel hebt. Wat zouden gesprekken anders zijn als we die woorden zouden gebruiken. Het lijkt mij duidelijk dat we incorrect hebben geleerd om te communiceren.
Visie
“Visie zonder actie is slechts een droom. Actie zonder visie is slechts tijdverspilling. Visie met actie kan de wereld veranderen.“
Joel A. Barker
Wat is een visie anders dan een mening? In mijn optiek zijn het zelfs twee betekenissen die geenszins op elkaar lijken. Volgens mij is een visie de manier waarop jij persoonlijk iets ziet, en ook nog eens zonder waarde oordeel. Een visie geeft alleen maar aan hoe je naar iets kijkt. Iemand met een visie (en dat is heel anders dan iemand met een mening) is veelal iemand die iets wil gaan bereiken. Het woord visie is echt iets anders. Wat is jouw visie? Wat is jouw visie op jouw leven?
Wat zou mijn visie op verantwoordelijkheid zijn?
Het leven is een project
Als je het model, de theorie-van-alles, betreffende virtuele realiteit Aarde een klein beetje hebt kunnen omarmen, dat het met jou resoneert zeg maar, dan zou je kunnen zeggen dat het leven, jouw leven een project van leren is, het verlagen van entropie, met als gevolg meer compassie en liefde in jouw leven, in jouw omgeving. En wiens verantwoordelijkheid is dit leer-project dan? Helemaal alleen maar van jou, volgens mij. Mocht het zo zijn dat je het leer-project niet oppakt, is er niemand die daar wat over te zeggen heeft. Mocht het zo zijn dat je het wel oppakt, dan mogen anderen daar verheugd over zijn, maar het is helemaal jouw verdienste.
Missie
“Wanneer je je missie ontdekt, zul je de eis ervan voelen. Het zal je vullen met enthousiasme en een brandend verlangen om ermee aan de slag te gaan.“
W. Clement Stone
Net als een tegenwoordig bedrijfsplan, volgt na de visie een missie. Kun je daar wat mee, toch, met de voorgaande paragraaf? Wat is jouw missie in jouw leven? Datgene doen waar je voor getraind bent op school en mee te doen in de malle molen van de westerse manier van leven: slapen, werken (en steeds meer proberen te verdienen), eten, tv kijken, over het weer praten en je verheugen op de reeds geplande vakantie?
Strategie
“Strategie is niet het gevolg van planning, maar het tegenovergestelde: het uitgangspunt ervan.“
Henry Mintzberg
En na de missie omschrijving, hoe ga je dat aanpakken, wat is de strategie, wat is jouw strategie? Ga je het aanpakken, ga je tijd besteden aan een andere vorm van jezelf ontwikkelen? Er is werkelijk genoeg beschikbaar om ook die kant van het leven verder te onderzoeken. Hoe zeer het ook ondergeschikt wordt gemaakt in onze samenleving, het is er, het bestaat. En een andere wereld kan voor iedereen open gaan.
Samengevat
Vrijheid is de mogelijkheid om jouw eigen verantwoordelijkheid te kiezen. Geloof niets zomaar, ga op onderzoek uit, jouw eigen onderzoek.
Angst
“Angst is niet echt. Het is een product van gedachten die je creëert. Begrijp me niet verkeerd. Gevaar is heel echt. Maar angst is een keuze.“
Will Smith
En de eigen angst zal de enige reden zijn waarom iemand de missie niet zal oppakken. Angst voor wat anderen ervan zouden vinden. Angst om nieuwe dingen aan te gaan. Angst dat het niet waar is. Angst dat je alle zekerheden kwijt raakt. Genoeg angsten die door de mind kunnen rondspoken.
Experiment
In dit experiment stel ik je voor om een vorig experiment nog een keer te doen. Het experiment in het bericht “De fase van volwassene” en natuurlijk met een kleine aanpassing.
De stappen van het experiment.
Start met de meditatie en kom terecht op de plek waar je je niet meer gewaar bent van je lijf, van de ruimte waar je bent, van de geluiden die er zijn, de geuren die er zijn, zelfs dat je niet meer realiseert dat je op de grond of op een stoel zit, “point consciousness”. Stel jezelf in stilte de vraag; “Wat is mijn hogere doel in dit leven?” Stel je dan voor dat je op een pad loopt. Wellicht loop je niet, maar beweeg je jezelf zwevend voort. Dan zie je een poort met alle kleuren van de regenboog. Een portal. Je loopt of zweeft er doorheen. De plek waar je terecht komt is een grasveldje met mooi groen gras. Om het grasveld is een bos met allerlei bomen, rotsen, struiken, van alles. Je kijkt rond en je aandacht wordt door iets getrokken. Daar ga je naar toe. Als je daar bent, ben je opeens in een andere ruimte en in die ruimte krijg je de informatie die je gevraagd hebt. Kijk wat er gebeurt, je hoeft alleen maar te observeren. Op het moment dat je het beeld hebt mogen ontvangen, stel dan de vraag: “Hoe kan ik dit vanaf nu in mijn leven realiseren en manifesteren?” Kijk weer wat er gebeurt, je hoeft alleen maar te observeren. Als het genoeg is ga je die ruimte weer uit naar het grasveld. Dan zie je de poort en ga je deze door en loopt dan weer terug op het pad naar waar je begonnen bent. Kom weer terug naar het nu en open langzaam je ogen.
Heel veel plezier weer gewenst met dit experiment! Ik wens je toe dat het ‘food for thought’ zal bieden.
Sneak preview
Voor de volgende heb ik gepland om het over de seniore fase in het leven te hebben. Ben zelf ook benieuwd wat ik daar nou weer ga schrijven.
Wijsheid en Liefde gewenst aan een ieder.
Marc Sijm, auteur van IVDAVRA