Zoals in de vorige post (“Evolueren en virtuele realiteit”) aangegeven, zal ik het nu hebben over wat een virtuele realiteit eigenlijk is. Uit welke onderdelen bestaat het, zodat het een consistente ervaring kan opleveren. De enige reden waarom over de metafoor virtuele realiteit gesproken kan worden is omdat virtual gamen gemeengoed is geworden sinds de laatste jaren. Daarvoor werd al wel gesproken over: “de wereld is een illusie” en “materie bestaat niet, het is alleen maar energie met informatie”, maar hoe kon dat begrepen worden?
En natuurlijk ga ik meer aangeven hoe je daar mee zou kunnen experimenteren! In deze post wordt in het “experiment” deel beschreven wat het beginpunt zal zijn voor de volgende experimenten. Nu is het wel echt van belang om oefening te hebben gehad met mediteren. In dit eerste experiment is het de bedoeling om “point consciousness” te bereiken. Dit is volgens mij een zeer belangrijke stap, alleen in het bewustzijn kun je verifiëren of de theorie, het model, klopt.
En jeetje! Wat zal het wereldbeeld dan kunnen veranderen.
Veel leesgenot gewenst!
Virtuele realiteit
Een virtuele werkelijkheid simuleert een omgeving via een computer om een gebruiker via diverse zintuigen onder te dompelen in een schijn ervaring die anders is dan de plek waar je bent. Virtueel betekent niet echt bestaand, maar het lijkt wel echt.
Wat heb je nodig voor een virtuele realiteit omgeving?
- Computer waar het programma van de simulatie draait.
- Het programma heeft gegevensopslag met alle informatie die nodig is.
- Een set van regels waaraan de gesimuleerde omgeving aan voldoet.
- Er zijn spelers nodig, zonder spelers gebeurt er niets in de simulatie.
- Er is informatie uitwisseling tussen de spelers en de computer.
De analogie met de computer, beeldscherm, koptelefoon, microfoon, toetsenbord, muis en controllers op de slaapkamer van een kind is duidelijk te herkennen, neem ik aan. Over niet al te lange tijd zullen de virtual reality brillen ook overal rondslingeren.
De spelers bestaan in dezelfde omgeving, in hetzelfde “domein van bestaan” als waar de de computer is. Degene die deelnemen aan een virtual reality game ervaren de simulatie door middel van de informatie uitwisseling tussen speler en computer. Het beeldscherm, de koptelefoon en de controllers dus.
Waar is die gesimuleerde wereld dan?
Als je bijvoorbeeld “World of Warcraft” speelt en je bent daar een elf met magische krachten, dan weet je precies waar je moet zijn om bepaalde acties te ondernemen. Hoe je punten verdient, hoe je via een portal ergens naar toe kan gaan, waar je clan is en ga zo maar door.
Maar die wereld, die virtuele wereld van “World of Warcraft”, waar je precies de weg weet te vinden, die bestaat werkelijk helemaal nergens echt als realiteit. Het bestaat uiteindelijk alleen maar in de hoofden van de spelers.
Hoe is het in die hoofden terecht gekomen? Nou, simpel! Door de ervaring die de spelers hebben opgedaan met het beeldscherm en geluid als informatiestroom naar die spelers, en die informatiestroom was consistent. Die consistentie is belangrijk, want als wegen, huizen, bomen die je tegen bent gekomen er allemaal niet meer zijn als je dezelfde plek nogmaals bezoekt, dan is het in principe een onmogelijk spel om daar dingen te verwerven, af te spreken met andere elven of dwergen en zelfs te leren.
Consistentie
Precies daar is die gegevensopslag voor nodig. Dat het simulatie programma weet wat het moet renderen voor een speler, als die speler weer op diezelfde plek komt. Wat moet er voor die ene specifieke speler op zijn beeldscherm worden getoond en welke geluiden horen daar bij, zodat de ervaring voor die speler consistent blijft. Het programma samen met de gegevens in de gegevens opslag genereren alleen maar de informatie stroom naar de individuele spelers. Dat is dus het enige wat het doet. Uiteindelijk bestaat die gesimuleerde realiteit alleen maar in de mind van de speler.
De aarde
“We zijn geen mensen met een spirituele ervaring,
Pierre Teilhard de Chardin
we zijn spirituele wezens met een menselijke ervaring.”
Nu dan terug naar de virtuele realiteit simulatie die in het bewustzijnsveld is ontstaan, geëvolueerd, om de individuele bewustzijnseenheden een leeromgeving aan te bieden. De aarde, het universum, is een dergelijke virtuele realiteit simulatie in het bewustzijnsveld.
Maar wacht, zoals je het nu uitlegt… Suggereer je nu dat het leven op aarde, in het universum, een simulatie is… Een leeromgeving voor individuele bewustzijnseenheden… Maar… Maar… Dat kan toch niet waar zijn?… Is deze wereld niet echt?… Alles voelt wel degelijk echt!… Ben ik niet echt?… Nee, dat kan niet waar zijn! Dat is onmogelijk! Ik kan alles aanraken, ik kan, ik kan…
“If real is what you can feel, smell, taste and see, then real is simply electrical signals interpreted by your brain.”
Morpheus (The Matrix)
Pak een glas water. Ga even zitten. Laat het even inzinken. Ik wil helemaal niet dat je mij gelooft. We gaan namelijk experimenteren! In ieder geval, als je dat wilt. Het is een model van de realiteit, wat je zou kunnen gaan verifiëren.
“Reality is merely an illusion,
Albert Einstein
albeit a very persistent one.”
Experiment
Ik heb nog niet beschreven waarom dit een experiment van belang is, maar dat zal later volgen en blijken.
Probeer eens zo te mediteren, dat je je niet meer gewaar bent van je lijf, van de ruimte waar je bent, van de geluiden die er zijn, de geuren die er zijn, zelfs dat je niet meer realiseert dat je op de grond of op een stoel zit. Doe dit niet liggend, want dan val je in slaap. Als je daar bent, blijf daar dan en observeer. Dit is de plek waar geen gedachten zullen zijn, en als die er wel zijn, dan ben je er toch nog niet. Dit is de plek die door sommigen “point consciousness” genoemd wordt. Een goede Nederlandse vertaling kan ik niet vinden.
Sneak preview
De volgende post zal nog verder gaan over wat dit betekent voor jou als mens, dat we bestaan als deelnemer van de virtuele realiteit Aarde.
Wijsheid en Liefde gewenst aan een ieder.
Marc Sijm, auteur van IVDAVRA